Gleraugu barna ekki hjálpartæki

Vissir þú að barnið mitt getur ekki stundað daglegt líf nema með gleraugun sín!

Vissir þú að mikilvægasta hjálpartæki barnsins míns er ekki flokkað sem hjálpartæki!

Vissir þú að gleraugu barna eru ekki niðurgreidd!

Vissir þú að foreldrar barna með gleraugu fá 1-2var á ári endurgreitt um 7-9000 kr. vegna kaupa á gleraugum!

Vissir þú að meðal kostnaður gleraugnakaupa barna er 45.000

Vissir þú að börn þurfa fyrstu ár ævisinnar að skipta um gleraugu 1-2 var á ári og gler jafnvel oftar!

Vissir þú þetta?

Ég sem foreldri barns sem þarf að nota gleraugu langar að koma af stað umræðu í samfélaginu um óréttlæti sem börnin okkar verða fyrir að hálfu ríkisins. Eru gleraugu barna eitthvað síðri hjálpartæki en heyrnatæki eða hjólastóll? Hvernig á barnið sem er aðeins með 20 % sjón að fara í gegnum daginn ef foreldrar þess hafa ekki efni á því að kaupa handa því nýtt gler í gleraugun ef það skyldi brotna? Eða kaupa handa barninu viðeigandi gleraugu.

Það er mikilvæg fyrir sjónþroska barnsins að glerin í gleraugunum séu ekki sködduð á neinn hátt. Ef að barn með gleraugu verður gleraugnalaust eða mikla skemmd á glerinu þá getur það valdið því að barnið verður óöruggt, því líður illa og getur oft ekki tekið þátt í daglegum leik og starfi. Sumir foreldrar þurfa kaupa ný gler í gleraugu barna sinna nokkrum sinnum á ári en fá aðeins endurgreiðslu 1-2 svar sinnu yfir árið. Glerin sjálf kosta á bilinu 20.000 til 30.000 kr.

Viltu vita hvers vegna þetta er svona? Ég líka. En samkvæmt þingskjali sem ég fann inná Alþingi (http://www.althingi.is/altext/131/s/0565.html) þá hafði Jóhanna Sigurðardóttir sendir fyrirspurn til fyrrum heilbrigðis og tryggingamálaráðherra um réttindi barna með gleraugu. Ein af fyrirspurnunum var:

6.      Hver eru rökin fyrir því að réttur barna og ungmenna sem eiga við sjónvandamál að stríða er minni en annarra sem þurfa á sjúkrahjálp að halda?
      Svarið við því var: Núverandi fyrirkomulag helgast af gamalli hefð en engin sérstök rök eru fyrir því að börn með sjónvandamál séu minna styrkt en t.d. börn með heyrnarvandamál.

Það er ekkert annað en vinnubrögð sem hafa alltaf verið „af því bara“ sem valda því að gleraugu eru ekki skilgreind sem hjálpartæki og niðurgreidd eftir því.

Athugasemdir

[Guðmundur (IP-tala skráð) 8.1.2015 kl. 14:38]

Eiga barnabætur ekki meðal annars að dekka gleraugnakaup?